After all, trees that don't bend with the wind, won't last the storm.

Έχεις δει δέντρο τη στιγμή που το φυσάει ο άνεμος; Κι ας φαίνεται γερό, λυγίζει. Πόσα μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος; Έχω ακούσει να λένε "να παρακαλάς να μη σου δώσει ο θεός όσα μπορείς να αντέξεις". Κι αν στα δώσει... τι κάνεις; Πώς το περνάς όλο αυτό; Έχω χάσει τις απαντήσεις σε πολλά όλο αυτό το διάστημα. Ψάχνω μέσα στο κεφάλι μου, εγώ παλιότερα ήξερα. Σκεφτόμουν πιο καθαρά, διάλεγα τη σωστή απάντηση και τέλος. Πάει καιρός τώρα που αμφιβάλλω. Με κάνουν να αμφιβάλλω. Ο αέρας φύσηξε μακριά το μυαλό μου, τη θέληση, τα συναισθήματα. 
Κι ύστερα... πώς σηκώνεσαι πάλι, όταν ο άνεμος σταματήσει; Φοβάμαι πως δεν σηκώνεσαι ποτέ, μένεις εκεί, στην ίδια θέση κι απλά προσποιείσαι ότι όλα είναι καλά. Μετά, βλέπεις τον εαυτό σου σ' ένα καθρέφτη και τα σημάδια είναι εκεί να σου θυμίζουν κάθε λεπτό. Κάθε δάκρυ, κάθε ρυτίδα απελπισίας. Συγχωρείς; Ποτέ. Σε κάνει αυτό χειρότερο άνθρωπο; Όχι, μάλλον απλά σε κάνει άνθρωπο.