Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

If there's any justice in the world.

Ποιος καθορίζει τι αξίζεις και τι όχι; Πόσα αξίζεις και γιατί; Ποιος ξέρει καλύτερα από σένα πόσο προσπάθησες και τι κόστος είχαν οι επιλογές που έκανες; Κανείς. Και πόσο μεγάλη είναι η απογοήτευση όταν ανακαλύπτεις πως άνθρωποι που σε ξέρουν χρόνια ολόκληρα και σε ζουν δεν ξέρουν απολύτως τίποτα για σένα. Πόσο κρίμα! Πώς γίνεται να είσαι πάντα ικανή, να φέρνεις χαρές και όλοι να είναι περήφανοι... και με το πρώτο στραβοπάτημα χάνεις όσα κόπιασες για να αποκτήσεις. Κανείς δεν αμφισβήτησε ότι είναι άδικη η ζωή αλλά περιμένω να με αδικήσουν οι ξένοι. Μέρες τώρα δεν μιλάω, αλλά οι σκέψεις, τα γεγονότα, μαζεύονται μέσα μου και πονάνε.
Οι γονείς δεν ξέρουν πραγματικά τα παιδιά τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου